خبرنامه دی یا بیمرغ
خبرهای روزانه وهفتگی از روستاهای بیمرغ، اروک و اسو گناباد در خبرنامه دی
خبرنامه دی یا بیمرغ
خبرهای روزانه وهفتگی از روستاهای بیمرغ، اروک و اسو گناباد در خبرنامه دی
تفاوت برخورد با نهی از منکر در آلمان با ایران
«توگسی آلبایراک» صدای گریه و فریاد و درخواست کمک را از دستشویی رستوران‌های زنجیره‌ای «مک دونالدز» در شهر فرانکفورت آلمان می‌شنود، دو دختر مورد تجاوز جنسی تعدادی جوان مست قرار گرفته‌اند.«آلبایراک» که قصد کمک به آنها را دارد توسط ضارب به شدت به زمین پرتاب شده و به کما می‌رود.
پزشکان به پدر و مادر «توگسی آلبایراک» میگویند که دختر دانشجوی ۲۳ ساله‌شان دیگر هرگز هوشیاری‌اش را به دست نمی‌آورد و به زندگی باز نمی‌گردد. او پس از ضربه مغزی شدید دچار حیات نباتی شده است، والدین او تصمیم میگیرند دستگاه‌هایی که برای حیات دخترشان به او متصل بوده را در روز تولد ۲۳ سالگی‌اش خاموش کنند.
حادثه تا همین جا پایان می‌پذیرد اما آنچه بیش از این حادثه عبرت‌آموز است واکنش‌های بعد از آن است:
صدها تن به خاطر ادای احترام برای فداکاری دختر جوان در شهر برلین تجمع کردند تا یاد و خاطره او را زنده نگه دارند. آنها یک عریضه بلندبالا تهیه کرده و از دولت آلمان برای «توگسی آلبایراک» درخواست نشان «افتخار ملی» نمودند. جالب است بدانید که بیشتر از ۱۰۰ هزار نفر این عریضه را امضا کردند.
رئیس‌جمهور آلمان بلافاصله اعلام کرد: «آن دختر جوان از جانب تمام مردم آلمان قدردانی و احترام فراوان دریافت کرده است، او به عنوان یک سرمشق و الگو برای تمام مردم باقی خواهد ماند. در زمانه‌ای که مردمان دیگر به چیزهای کم‌اهمیت توجه میکنند و همه راه دیگری را در زندگی خود پیش گرفتند، «آلبایراک» جوان، یک نمونه واقعی شجاعت، فداکاری و پایبندی به اخلاقیات است.» و تاکید کرد که حتما در مورد نشان افتخار ملی خانم «آلبایراک» تمام تلاشش را می‌کند.
مراسم‌های سوگواری و شب زنده‌داری، گرفتن شمع و پلاکاردهایی با عنوان «ممنون توگسی» و ادای احترام برای او در کل دو هفته گذشته در دانشگاهی که «آلبایراک» در آنجا تحصیل می‌کرد، برگزار میشود.
از زمانی که اخبار مربوط به مرگ «آلبایراک» منتشر میشود، صدها نفر در شبکه‌های اجتماعی در بحث درباره او مشارکت میکنند. یک کاربر توییتر می‌نویسد: «غم‌انگیز است که می‌بینیم انسان‌های جوانی مثل «آلبایراک» زندگی‌شان را از دست می‌دهند چون از خود شهامت مدنی(همان امر به معروف و نهی از منکر خودمان) نشان داده‌اند. روحش شاد!»
اشپیگل در این باره می‌نویسد: «اشتباه است که بگوییم نشان دادن شهامت مدنی (امر به معروف و نهی از منکر) کار غلطی است؛ ارزش‌کارهای خوب نباید به خاطر کردار انسان‌های بد از بین برود. مهاجم باعث مرگ دختر جوان شد نه شهامت مدنی (امر به معروف و نهی از منکر) و باید با مهاجم به عنوان یک فرد خاطی برخورد جدی شود.»
فورد کوریر نیز در این خصوص نوشته است: شهامت مدنی (امر به معروف و نهی از منکر) یک ضرورت در جامعه است و نباید مرگ دختری به خاطر شهامت شهروندی (امر به معروف و نهی از منکر) باعث ترسیدن بقیه شهروندان از این ضرورت اجتماعی شود. اگر شهامت مدنی (امر به معروف و نهی از منکر) در جامعه گسترش پیدا کند، مجرمان دیگر نمی‌توانند جولان بدهند و خشونت در شهرها کاهش می‌یابد.
روزنامه فرانکفورت آلگماینه نیز در این خصوص نوشته است همه ما نیازمند شهامت مدنی (امر به معروف و نهی از منکر) هستیم و با مجازات افرادی که به «آلبایراک» حمله کرده‌اند، باید جلوی کاهش شهامت مدنی (امر به معروف و نهی از منکر) را بگیریم.
و محاکمه قاتل نوجوان خانم «آلبایراک» همچنان ادامه دارد.
اما روی دیگر سکه درست ۳ سال پیش رقم میخورد: ۲۵ تیرماه ۱۳۹۰
«علی خلیلی» ساعت دوازده شب پنج، شش نفر را در حال اذیت دو زن می‌بیند که قصد دارند به زور یکی از آنها را سوار ماشین کنند. علی خلیلی جلو رفته و تذکر می‌دهد. ضارب پس از درگیری به ناحیه گردن و شاهرگ علی خلیلی چاقو می‌زند و متواری میشود. خلیلی بیش از ۱۵ دقیقه در خون خود می‌غلتید.
در این حادثه تعدادی از مراکز اورژانس بیمارستانی از پذیرش علی خلیلی امتناع کردند تا اینکه یکی از بیمارستان‌های خصوصی در ازای واریز مبلغ ۶میلیون تومان حاضر به پذیرش وی میشود.
سرانجام علی خلیلی که به دلیل شدت خونریزی به حالت اغما رفته بستری میشود اما پزشکان امید زیادی به مداوای وی نداشتند. علی خلیلی پس از مرخص شدن از بیمارستان در منزل بستری شد اما هر از گاهی به دلیل مشکلات ناشی از حادثه رخ داده به بیمارستان منتقل شده و بستری میشود. وی بهمن ماه سال گذشته نیز مجدداً در بیمارستان بستری شده و پس از یک ماه به خانه منتقل میشود اما سرانجام در ۳ فروردین امسال پس از تحمل سه سال جراحات ناشی از این حادثه به شهادت می‌رسد. با بررسی مجدد پرونده شهید خلیلی مرگ وی ناشی از جراحات وارده تشخیص داده شد و ضارب وی نیز به عنوان قاتل معرفی شد.
این حادثه نیز پایان می‌پذیرد اما واکنش‌های بعد از آن چگونه است:
عده‌ای در دوران حیات علی خلیلی او را به علت وارد شدن در چنان صحنه‌ای و دادن تذکر مورد مواخذه قرار دادند که سرانجام او را ۱۵ روز مانده به شهادتش به چنین واکنشی واداشتند:
«من می‌ترسم از ایمان چیزی نماند. آخر شنیده‌ام که پیامبر (ص) فرمودند: اگر امر به معروف و نهی از منکر ترک شود، خداوند دعاها را نمی‌شنود و بلا نازل می‌کند. من خواستم جلوی بلا را بگیرم. اما اینجا بعضی‌ها میگویند کار بدی کرده‌ام… می‌گفتند به تو چه ربطی داشت؟!! مملکت قانون و نیروی انتظامی دارد! ولی آن شب اگر من جلو نمی‌رفتم، ناموس شیعه به تاراج می‌رفت.»
در این میان عده‌ای نیز با مخالفت گسترده با فریضه امر به معروف و نهی از منکر خواستار عدم رسیدگی به قوانین امر به معروف و نهی از منکر در مجلس شدند.
رسانه‌های معاند و ضد نظام نیز تا توانستند این آب را گل‌آلود کردند، ماهی خود را گرفتند و بر فریضه امر به معروف و نهی از منکر تاختند، این در حالی است که همین روزنامه‌ها بعد مرگ دختر ناهی از منکر در آلمان او را به خاطر دفاع از ناموس جامعه لایق دریافت نشان لیاقت آلمان دانستند!!
تناقض‌گویی و عمل دوگانه رسانه‌های بیگانه در برخورد با حوادث مشابه در اروپا و ایران بار دیگر زنگ خطر را برای رسانه‌های داخلی به صدا در می‌آورد که:
در جهت بازتاب حادثه شهید علی خلیلی و حوادث مشابه آن مسئولیت رسانه‌ای خویش را به درستی انجام داده‌اند یا سکوتی معنادار را در پیش گرفته‌اند؟!
آیا به اندازه خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های آلمانی که به دفاع تمام قد از شهامت مدنی در جامعه غیر اسلامی خویش پرداخته‌اند آنان نیز در جهت گسترش فریضه امر به معروف و نهی از منکر در ایران اسلامی تلاش کرده‌اند؟!
و نکته پایانی مطلب روزنامه اشپیگل است که بعد از مرگ «توگسی آلبایراک» در آلمان می‌نویسد: «اشتباه است که بگوییم نشان دادن شهامت مدنی (امر به معروف و نهی از منکر) کار غلطی است؛ ارزش کارهای خوب نباید به خاطر کردار انسان‌های بد از بین برود».
با خواندن این پست مطلبی در همین رابطه یعنی امر معروف ونهی از منکر به نظرم رسید که باید خدمت جنابعالی عرض کنم وان اینکه شما از طرح دو مثال که یکی در در کشور المان ودیگری در ایران اتفاق افتاده نتیجه گیری کردید که در ایران برخی ها به مقوله امر به معروف ونهی از منکر دید منفی دارند در حالی که کشور های اروپایی این گونه نیست...نکته دقیقا همینجاست یعنی در تعریف از امر به معروف ونهی از منکر...در مورد مثال هایی که شما زدید همه انسان های عاقل چه ایرانی و چه غیر ایرانی این عمل را کار انسانی و پسندیده ای میدانند حال من یک مثال دیگر می اورم تا مشخص شود تفاوت امر به معروف و نهی از منکر در ایران با اروپا چیست: شما در نظر بگیرید در همان شهر فرانکفورت چند نفر جلو یک دختر المانی الاصل مسلمان را بگیرند وبه او بگویند چرا تمام موهایت لخت نیست و روسری شما روی مقداری از موهای شما را پوشانده...انها به دختر میگویند روسرات را کامل بردار ودختر مطمئنا این کار را نخواهد کرد پس انها هم بر حسب وظیفه اورا با اردنگی سوار ماشین کرده و میبرند تا اعمال قانونش کنند...حال اگر این داستان خیالی واقعت داشته باشد مردم المان چه مسیحی چه مسلمان و...چه برخوردی با این قضیه خواهند داشت ..احتمالن تمامی مردم این عمل را محکوم خواهند کرد...حالا در نظر بگیر در یکی از شهرهای ایران یک دختر ارمنی مسیحی موهایش از زیر رو سری بیرون امده و..چند نفر جلویش را میگیرند و میگویند موهای سرت را بپوش ...به نظر شما اگر دختر ممانعت کند با او چه برخوردی میشود بله با اردنگی سوار ماشینش میکنن و بعد هم اعمال قانون..غافل از اینکه در فرهنگ ومذهب او حجاب اجباری معنایی ندارد بله برادر اگر کسی مخالفتی با امر به معروف دارد به این گونه امر به معروف ونهی از منکر است نه ان مثالی که شما مطرح کرده بودید
سلام و ممنون از توجهتون
شما در مثالهاتون مشخص نکردید که تمام مردم آلمان کدوم کار رو محکوم میکنند،حجاب دختر رو یا برخورد اون افراد رو ولی از طریقه نگاهتون احتمال میدم حجاب دختر منظورتونه
و این که تو ایران چرا با دختر ارمنی بر خورد بشه در حالی که اون تو دینش همچین چیزی به اسم حجاب نیست که اینم جای بحث داره
به فرض که تو دین اون خانم حجاب نباشه ولی تو دین مسلمونایی که اکثراً اون خانم ارمنی رو میبینند دیدن اون خانم به اون وضع اشکال داره،و مسلمونا هم نمیتونن همه چشم بسته راه برن که چند تا ارمنی هم تو این کشور زندگی میکنند، و در مرحله بعد حجاب و پوشش خانمها و حتی آقایون تو کشور ما جزئی از قانونه و وقتی یک چیزی قانون شد احترام به اون بر همه و از هر دینی واجب میشه همانطور که وقتی امام خمینی رحمت الله تو نوفل شاتو بود وقتی گوشت گوسفندی رو براشون آوردند که پشت دیوار باغ ذبح شده بود از اون گوشت نخوردند و علت نخوردنشان هم این بود که تو فرانسه قانونه که هر حیونی تو کشتارگاه باید ذبح بشه و همراهان امام اون رو خلاف قانون ذبح کرده بودند.
شاید ما بگیم اونجا که کسی نبوده ببینه یا حالا که کار از کار گذشته بوده و گوسفند ذبح شده بوده ،پس بهتر بود امام از اون گوشت میخورد ولی امام به احترام قانون کشور فرانسه لب به گوشتی که ذبح حلال و اسلامی شده بود نزد
با سلام ممنون از داستان قشنگت مقایسه هم جالب بود واقعا ارزش امر به معروف در دین ما کجاست آیا رفتار ما مطابق با آن هست . درست است هر چیز برای خودش ظابطه و قانون دارد ولی چرا ما که افتخار می کنیم پیرو کسی هستیم که برای امر به معروف ونهی از منکر قیام کرد این ضوابط را فرا نمی گیریم وچرا به آن عمل نمی کنیم روزی از ما خواهند پرسید چرا دیده ها را نادیده گرفتی و باید ترسید از آن روز . . . .
الان دید مردم به مسائل تغییر کرده،دشمن خوب تونسته به اهدافش برسه ولی ما کم کاری میکنیم متاسفانه
ماهواره با بیش از صد و بیست شبکه فارسی
نرم افزارهای چت که خیلی ها خانواده و خانم هاشون اون رو نصب دارند و به راحتی به خانمشون اجازه میدن با افراد ناشناس و نامحرم رابطه عاطفی برقرار کنند که تو همین روستا من دیدم.
و یک حزب که اکثرشون تو نظراتشون به اسلام توهین میکنند و کنترل کشور رو به دست میگیرند
دوستانی که بصیرت ندارند و متوجه خطر دشمن نیستند،شاید فتنه ۸۸ برای ما غیر منتظره بود ولی رهبرمون آمادگی کامل داشت و میدید چه خبره،این نوع بصیرت بین خیلی از متدینین نیست
آمریکایی که چند طرف ما نیرو داره،جنگهای منطقه که هدف اکثرشون ایرانه و امنیت اسرائیل،شاید باورش برای خیلیها سخت باشه ولی واقعیت اینه که آمریکا از ایران خیلی بیشتر از روسیه وحشت داره و اون به خاطر همین انقلابیه که صادر شده
تهاجم فرهنگی نه به اون معنای قدیمیش که چند تا فیلم و عکس مبتذل باشه بلکه تغییر طرز دید مردم و دشمن کردن مردم با دین و اسلام و قران
همه و همه خیلی حساب شده داره کار میشه ولی ما غافلیم